Stowarzyszenie Tysiąca Masek

*Labirynt...Ciemnoœci ,a w nich szkar³atna para gadzich oczu...Jaszczur kroczy³ powoli i ostro¿nie.Odziany jedynie w p³ócienn¹ opaskê i uzbrojony tylko w ¿elazne pierœcienie ponak³adane na palce przedziera³ sie ostro¿nie w dó³ labiryntu.Zwierzêcy instynkt,przeczucie,ostro¿noœÌ? Cokolwiek to by³o sk³oni³o go do rozgl¹dania siê w oko³o z ka¿dym krokiem.Ci¹gle ,mimo milionów lat zmian,tli³ siê w nim instynkt przodków..Gdy podszed³ do drzwi zatrzyma³ siê i dotkn¹³ ich ³ap¹...Bada³ ..obejrza³ siê i nagle kopn¹³ je..Zbyt g³upi by próbowaÌ otworzyÌ?Zbyt ostro¿ny na inne wejœcie?Nie wa¿ne,wa¿ne ,¿e wpad³ do komnaty za nimi i zacz¹³asiê rozgl¹daÌ nieco oka zawieszaj¹c na nielicznych sprzêtach w nim.Podrapa³ sie po pysku*Chyba trochê przesadzi³em....

*Czeka³ na niego ju¿ w owej komnacie. Nie spodziewa³ siê tak gwa³townego wejœcie przez co od razu wsta³ na równe nogi i chwyci³ za rêkojeœÌ topora. Po chwili zaœmia³ siê jednak i zacz¹³ mocowaÌ siê z krzes³em by znowu na nim usi¹œÌ na co nie pozwala³ mu d³ugi ogon.* "Witaj!" *rzek³ w jaszczurzej mowie lecz dalej ci¹gn¹³ ju¿ normalnie* £adne wejœcie, spodoba³o mi siê, ciekaw jestem czy przeciwników te¿ tak kopiesz *zaœmia³ siê a œmiech jego ponios³o echo hen daleko poprzez korytarze labiryntów, których jeszcze nie odkryli tubylcy* Znowó¿ siê spotykamy! Lecz teraz ju¿ nie jako przeciwnicy lecz jako, hmm mam nadziejê partnerzy... Widzê odnalaz³eœ nas, wiêc nadajesz siê, lecz najpierw muszê Ciê sprawdziÌ. Tak siê sk³ada, ¿e Ciebie akurat mnie przydzielili a chodz¹ pog³oski, ¿em chyba najdziwniejszym rekrutantem w ca³ym labiryncie o czym zaraz siê przekonasz!

*Gad skrzy¿owa³ ³apy na pokrytych czarn¹ ³usk¹ piersiach.Na powitanie w swoim jêzyku odpowiedzia³ tylko warkniêciem,powita³ siê po jaszczurzemu z w³aœciwym pewnemu siebie samcowi temperamentem*Dobra..byleby to nie by³y jakieœ nudne testy*burkn¹³*No to czyù co masz czyniÌ,nie traÌmy czasu na pogaduchy...

Ach nudne nie bĂŞdÂą, zapewniam! *uÂśmiechn¹³ siĂŞ*  lecz najpierw odpowiedzieĂŚ bĂŞdziesz mi musiaÂł na parĂŞ pytaĂą. A wiĂŞc...
Czy jeœli prze³o¿ony Twój karze iœÌ wyr¿n¹Ì swoje stado, a cia³a zostawiÌ bez pochówku zrobi³byœ to? Lub co byœ podst¹pi³ w owej sytuacji? *spojrza³ siê w dzikie œlepia pobratymca*

Stado to ja..ja to stado...stado to si³a.Po co marnowaÌ si³ê skoro mogê j¹ wykorzystaÌ?*odpowiedŸ równie pokrêtna,co pytanie..co myœlenie tej rasy..*Ja nie chowam zmar³ych.Tam z k¹t pochodzê siê ich pali.Na pochówek zas³uguj¹ tylko silni.Je¿eli to silne stado to ich pochowam..jak bedêe potrzebowa³ ich miêsa..to je zjem.Ja prze¿y³em ja by³em silniejszy.Ja wygra³em..*burkn¹³*

*Sykn¹³ z podziwem* Dobrze... *podrapa³ siê po swoim jaszczurzym zadzie i nastêpne pytanie zada³* Na pewno wiesz, ¿e nie lubimy by wszyscy o nas wiedzieli. Powiedz mi zatem, czy zabi³byœ kogoœ gdyby dowiedzia³ siê o naszych tajemnicach, nawet gdyby by³ Twoim przyjacielem? I powiedz mi czy nie przeszkadza Ci to, ¿e nie lubimy afiszowaÌ siê ze wszystkim co robimy, a przyjacielem naszym, nawet barbarzyùców i wojowników, jest cieù? I wreszcie, czy pozowli³byœ sprzedawaÌ swe umiejêtnoœci by niekiedy walczyÌ, po stronie czegoœ co przeciwne Twoim obyczaj¹?

Wa¿niak nie ma przyjació³...*burkn¹³ przez zaciœniête szczêki.*..ma tylko sprzymierzeùców.Zabije ka¿dego ,kto mi zagrozi albo wejdzie w drogê....Nie wiesz co sprzeczne jest z moimi pogl¹dami wiec p³aÌ,a ja zdecyduje czy warto znaleŸÌ sposób na obejœcie zasad...*tutaj na chwile pauzê zrobi³..ale ani na chwilê nie spuszcza³ wzroku z rozmówcy..by³aby to oznaka s³aboœci..*Przet³umacz sobie moje imiê...Dar`kon..Ten Który Przynosi Zmierzch...bêdziesz wiedzia³ co o tym myœlê..poza tym ,tylko g³upcy rezygnuj¹ z elementu zaskoczenia chwal¹c sie swoimi dokonaniami.."Zasady £owów obowi¹zuj¹ zawsze..."*doda³ po jaszczurzemu*

Dobra! Koniec gadania... Poka¿ co potrafisz! *rykn¹³ i gwa³townie zeskoczy³ z krzes³a, a ogon zadziornie uniós³ do góry. Zza pleców wyci¹gn¹³ jednorêczny charakterystyczny topór zwany Essirem, a zza pasa czekan. Ubrany jak zawsze by³ w skórznie miejscami poszarpan¹. Spojrza³ na przeciwnika i sykn¹³ niemal radoœnie.*

*Jaszczur zaÂś zrobiÂł krok w bo potrzÂąsajÂąc Âłapami na boki.Z jego pyska wydaÂł siĂŞ gromki ryk,staroÂżytne wyzwanie..prowokacja.Okr¹¿yÂł go nieco...ProwokowaÂł do ataku...Wszak tylko gÂłupiec rzuca sie  nieuzbrojony na kogoÂś z toporem w Âłapach...nawet jeÂżeli gruby ogon miota sie tuÂż za jego plecami niczym bicz...*

*Prowokacja jak najbardziej siê uda³a. Jaszczur podbieg³ doù i zamachn¹³ siê próbuj¹c uderzyÌ w ³eb, jednak tak by nie zrobiÌ krzywdy. Syki i parskniêcia wydobywa³y siê z jego gardzieli wraz z pian¹, która bryzga³a na wilgotne œciany jaskini. *

*Teraz...Ogon jest dÂługim i mocnym narzĂŞdziem przeciwko komuÂś,kto ma broĂą.StrzeliÂł nim przez biodro lekko sie przy tym schylajÂąc.Gruby i nieporĂŞczny byÂł to orĂŞÂż,zmuszaÂł do obrĂłcenia sie nieco bokiem przy ataku ale do trzymania na dystans byÂł idealny..*

(Wybacz zapomniaÂłem gdzie celowaÂłem napisaĂŚ..)
*CelowaÂł oczywiÂście w okolice kolan..a dokÂładniej lewego kolana*

*Widz¹c jak Darkon szasta ogonem, musia³ jednak przyj¹Ì teraz pozycjê obrony. Próbowa³ odskakiwaÌ przed razami z ogona, a w miêdzy czasie zza pasa wyci¹gn¹³ czekan by dziabn¹Ì ogon przeciwnika raz, a porz¹dnie, ale ¿eby nie zrobiÌ krzywdy. Praktycznie to ju¿ sprawdzi³ walkê owego osobnika i bardzo mu siê ona spodoba³a, gdy¿ wiedzia³ co robiÌ w razie niespodziewanego ataku.*

*Warkn¹³ wœciekle gdy czekan zatopi³ siê najpierw w grubej ³usce ,nastêpnie w tkance miêœniowej.Móg³ teraz jednak coœ zrobiÌ...nagle przeskoczy³ udem z którego strzeli³ ogonem w ty³ rzucaj¹c ca³¹ drug¹ stronê cia³a w przód.Nie dba³ o to,ze coœ takiego mo¿e mu z ogona w tym miejscu zrobiÌ kawa³ rozp³atanego miêcha .Ramiê z zaciœniêt¹ piêœci¹ okryt¹ ¿elaznymi pierœcieniami ju¿ mia³ gotow¹ do pierwszego w tej walce w³asnego powa¿nego uderzenia Sariss`a w pysk*

*Atak czekanem ca³kowicie pozbawi³ Sariss'a równowagi na jakiœ czas i dlatego w³aœnie silna piêœÌ Darkona wyl¹dowa³o na jego pysku. Szczêka wypchana k³ami zaszczerbota³a pod wp³wyem uderzenie, a jaszczur bezw³adnie opuœci³ czekan i zas³oni³ siê ³apami. Nieco mu siê w g³ówce zamroczy³o...* No dobra dobra.... dowiod³eœ ssswej umiejêtnoœci walki, a teraz ssspokój.... *sykn¹³ przez zaciœniête zêbiska* Mo¿esz iœÌ na polowanie, w krótce dossstaniesz odpowiedŸ... Musimy zag³ossssowaÌ...

*Zraniony ogon cofn¹³ siê i zataùczy³ za jego plecami bryzgaj¹c maleùkimi kroplami fioletowej posoki.Sam gad wyprostowa³ siê i nieco pierœ ogromna wypi¹³.Uzna³ widaÌ,ze nale¿y mu sie odrobina okazania swego triumfu.Nie powiedzia³ nic,obróci³ sie powoli na piêcie z cichym warkotem..niczym drapie¿ca na moment sw¹ ofiarê opuszczaj¹cy...Wyszed³ przez drzwi zapewne w las gdzieœ siê zanurzaj¹c...*