Stowarzyszenie Tysiąca Masek

*Szczerze dziwi³a siê, ze tak szybko uda³o jej siê odnaleŸÌ owy budynek. Teraz rozgl¹da³a siê po pomieszczeniu, trochê zbyt ciemnym jak na jej gust, ale có¿ ka¿dy ma swoje wymagania odnoœnie wnêtrz. Nerwowym ruchem, co chwila poprawia³a rude loki wci¹¿ z uparcie wysmykuj¹ce siê zza ucha. W koùcu zrezygnowana westchnê³a, tym samym przerywaj¹c panuj¹c¹ ciszê. Westchnê³a jeszcze raz, g³oœniej, zaciekawiona czy œciany pomieszczenia odpowiedz¹ jej tym samym odbijaj¹c odg³os. Nie odpowiedzia³y. Skrzywi³a siê nieznacznie, trochê zawiedziona i powróci³a do obserwacji, przeje¿d¿aj¹c br¹zowymi Ÿrenicami po ka¿dym, nawet najdrobniejszym szczególe. Czeka³a a¿ ktoœ siê zjawi i ewentualnie zajmie jej osob¹. W prawej d³oni trzyma³a pergamin, wczeœniej spoczywaj¹cy w jednej z kieszonek czarnego p³aszcza, teraz nieco pogiêty od czêstego spogl¹dania w jego treœÌ.*

*Wlaz³ do owej pieczary i wydawa³ siê jakby nie zauwa¿aÌ Sybille. Zaszed³ za ma³y pognity miejscami stolik i chwyci³ za oparcie niewielkiego krzes³a. Po paru minutach si³owania siê z nim, a raczej ze swoim ogonem, który cholernie mu przeszkadza³ w spoczynku, zakl¹³ tyle i na stoj¹c bacznie przyjrza³ siê samicy, zwê¿aj¹c Ÿrenice swego jedynego œlepia jak to w zwyczaju maj¹ jaszczury.* Co to maszsz za karteczkê? *Dopiero teraz odezwa³ siê do owej kobiety* I co siê sssprowadza do naszego labiryntu?

*Przez chwile bez s³owa przypatrywa³a siê jaszczurowi, nie odzywaj¹c siê nawet kiedy pad³y pytania. Zaledwie kilka razy w ¿yciu widzia³a owe stworzenia i teraz mia³a okazjê, by nacieszyÌ wzrok jednym z nich. Otrz¹snê³a siê jednak z zamyœlenia i po krótkiej chwili, cichym melodyjnym tonem odpowiedzia³a.* W rêkach mam pewien list. Dosta³am go na ulicy. *nie chcia³a na razie zdradzaÌ zbyt wiele szczegó³ów.* A sprowadza mnie tu wrodzona ciekawoœÌ.

MyÂślisz, Âże zaspokoisz ssssswojÂą ciekawoœÌ wÂłaÂśnie tutaj? CoÂś musi pisssaĂŚ na tej karteczce ssskoro tu jesssteÂś *sykn¹³ i machn¹³ ogonem*  Powiedz mi kim jesteÂś? ZdradÂź mi swe imiĂŞ.... No dalej powiedz mi wszysssstkie sswoje tajemnice! *otworzyÂł zÂłowrogo pysk peÂłen ostrych k³ów*