Miliean prosiÂł,by was przeprosiĂŚ i powiadomiĂŚ iÂż problemy ma z netem,toteÂż przez czas jakiÂś bĂŞdzie nieobecny.

*PrzewrĂłciÂła Âślepiami,ale cierpliwie zaczekaÂła aÂż siĂŞ siostra z zakapturzonym przestanie przekomarzaĂŚ i uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ nieznacznie,do niej siĂŞ zwracajÂąc*MĂłwiÂłam,Âże trafiĂŞ..Teraz prowadÂźcie dalej..

*Panna von Zillah jak to sk³adnie uj¹³ kaptur, spojrza³a na nieznajomego ch³odnymi orzechowymi oczyma*My siê wprawdzie nie znamy,Panie,ale kto rozs¹dny w ciemnicy takiej kaptur zak³ada,ma³o po piêty na dodatek œmiertelnym bêd¹c,co pewnikiem oznacza tyle samo,co œlepym w ciemnoœci?

*Patrzy³a to na pergamin,to na wejœcie do systemu korytarzy.Wreszcie zwinê³a go i ruszy³a do przodu.Przecie œlepa nie jest,u³omna tez nie,zaproszenie by³o wyraŸne,a ciekawa by³a jak cholera.Oczywiœcie,¿e nie widaÌ by³o tego na nieska¿onej przez ¿aden grymas twarzy.Oczy orzechowe rozgl¹da³y siê po miejscu w którym w³aœnie b³¹dzi³a.Ktoœ,kto wiecznoœÌ na w³asnoœÌ posiada ,mo¿e chyba parê godzin po³aziÌ po labiryncie*