[Darkon]

A jeÂżeli ta  sprawa godziÂłaby w twoje interesy.....Co byÂś zrobiÂł? poÂświĂŞciÂł siĂŞ dla nas?*coÂś otarÂło siĂŞ o nogĂŞ elfa....Teraz jego rozmĂłwca byÂł juÂż naprawdĂŞ blisko.CzuĂŚ byÂło lekki podmuch powietrza ,gdy przeszedÂł o wÂłos od Adamir`a...*

[Adamir]

W sumie, tak, bo potem, prêdzej czy póŸniej nadrobi³bym t¹ stratê, bêd¹c nadal u Waszego boku... *nawet nie drgn¹³, gdy poczu³ otarcie* Czasem strata, oznacza podwojony zysk po d³u¿szym czasie...

[Darkon]

A jak daleko jesteœ w stanie sie posun¹Ì dla zysku?*teraz jego g³os dochodzi³ z daleka.Lekko przyt³umiony...niczym nawo³ywanie z samego piek³a*Dzisiaj wkroczy³eœ do labiryntu...jutro mo¿e nieœÌ za sob¹ o wiele wiêcej...*Teraz g³os dobiega³ wprost do jego ucha..wrêcz móg³ wyczuÌ paskudny odór oddechu stwora jaki zadawa³ mu pytania..i nie nie b³ to odór siarki ,a miêcha..zgni³ego miêcha i kwasów ¿o³¹dkowych*

[Adamir]

Jak daleko? Jak tylko nie moÂżna, nawet na skraj Âśmierci... *odparÂł, nadal spokojnie przyjmujÂąc odĂłr potwora*

[Darkon]

A jeÂżeli nie kaÂżemy ci ryzykowaĂŚ swojej Âśmierci ,a ÂśmierĂŚ twoich bliskich?MoÂże nawet nie ryzykowaĂŚ ,a wykonaĂŚ?....*Oczy znowu siĂŞ zapaliÂły...StaÂł tuÂż przy nim.Nieco po prawej stronie.zimne szkarÂłatne Âślepia patrzyÂły siĂŞ na niego z wysokoÂści prawie dwĂłch metrĂłw....*

[Adamir]

Ja nie mam bliskich. *odpar³ sucho* A nawet gdybym ich mia³, zaryzykowa³bym. Jestem pewny siebie... A wykonaÌ? Jestem pozbawiony skrupu³ów, ale mam do nich szacunek. Nie zabi³bym ich. Nie jestem nikomu œlepo oddany.

[Darkon]

Œlepo...*g³os stwora powtórzy³ te s³owo mechanicznie wrêcz* Wszyscy jesteœmy œlepcami b³¹dz¹cymi w ciemnoœci jak ty teraz...*oczy znowu zgas³y zamkniête nag³ym ruchem powiek.Stwór oddala³ sie chyba znowu w ciemnoœÌ..jego obecnoœÌ nie by³a ju¿ tak wyczuwalna gdzieœ w tej ciemnoœci ale czai³ sie tam na pewno...*Teraz idŸ...Pozosta³o ci teraz jedynie czekaÌ na owoce twych s³ów tu wypowiedzianych....*i znowu cisza...tak jak na pocz¹tku.Mrok przemówi³ i dowiedzia³ sie tego ,czego chcia³, by znowu zamilkn¹Ì...*

[Adamir]

*Elf zgodnie z rozkazem poszedÂł, wyszedÂł z labiryntu by trafiĂŚ z powrotem do budynku w ktĂłrym byÂł wczeÂśniej, z braku laku tam teÂż pozostaÂł.*