[Shane]

Ciemno.WszĂŞdzie ciemno.Nawet jakby chciaÂła spojrzeĂŚ na podarowanÂą jej wczeÂśniej mape,to i tak by nic z niej nie wyczytaÂła.W chwili obecnej stanowiÂła dla niej tylko bezuÂżyteczny zwitek papieru.SzÂła stÂąpajÂąc bardzo niepewnie.Pod pachÂą trzymaÂła swojÂą kotkĂŞ i gdyby nie ona,pewnie juÂż caÂłkiem by tu zginĂŞÂła. - W lewo? obrĂłciÂła siĂŞ na piĂŞcie -Jednak w prawo mĂłwisz? znĂłw siĂŞ okrĂŞciÂła i pech chciaÂł,Âże uderzyÂła czoÂłem o kamiennÂą ÂścianĂŞ,jednoczeÂśnie wypuszczajÂąc PaniÂą Kot ze swojego objĂŞcia.Ta oczywiÂście z gracja wylÂądowaÂła na ziemi przy jej nodze. -Nie lubie kiedy sobie ze mnie Âżartujesz... rzuciÂła kotce pretensjonalne spojrzenie,jednak co z tego,jesli w koÂło byÂło ciemno,a ona byÂła tylko czÂłowiekiem.StaÂła rozcierajÂąc guza na czole.Po chwili ruszyÂła z wyciÂągniĂŞtÂą przed siebie rĂŞkÂą -O nie,tym razem Ci nie uwierze! i szÂła dalej prosto,choc kotka wyraÂźnie komunikowaÂła jej,Âże w lewo -Auu! No tak znĂłw uderzyÂła w ÂścianĂŞ i nabawiÂła sie drugiego siniaka -Nie odzywaj siĂŞ do mnie! FuknĂŞÂła na PaniÂą Kot i skrĂŞciÂła w koĂącu w lewo.

[Lena]

*Gdy tak dziewczyna sz³a, uczu³a, ¿e ktoœ za rêkê j¹ ³apie i w dó³ rêka ta trochê poci¹gniêta zosta³a. Puszczona jednak natychmiast, gdy osóbka, która poprowadziÌ j¹ chcia³a kotkê ujrza³a.*
Oj kicia, kici kici, kocie. *dzieciêcy, odrobinê maniakalny - je¿eli chodzi³o o obecnoœÌ koci¹ w pobli¿u - g³osik w ciemnoœci i korytarzu by³ ca³kiem dobrze s³yszalny, mimo i¿ cichy.* Och, zapomnia³am. PoprowadziÌ mo¿e? *g³osik straci³ swe dzieciêce brzmienie, a w³aœcicielka nada³a mu charakter, jakoby sto duchów naraz sycza³o z ciemnoœci. Wiedzia³a bowiem, ¿e goœÌ nowy nie widzi w takich warunkach, a jej samej jakoœ to specjalnie nie przeszkadza³o.*

[Shane]

Dziewczyna niemal skoczy³a jak poparzona,gdy ktoœ poci¹gn¹³ j¹ za rêk¹.Zlêk³a siê tak bardzo,¿e zabrak³o jej tchu.Ju¿ zaczê³a mieÌ wra¿enie,¿e znów jakieœ mary chc¹ jej p³ataÌ figle. Pani Kot podesz³a nieœmia³o do obcej dziewczyny.Musnê³a jej d³où w¹sami,wtem i Shane siê uspokoi³a.Odetchnê³a dwa razy i zmru¿y³a oczy dogl¹daj¹c istoty,która przysz³a -To Ty jesteœ st¹d?

[Lena]

Jam pradawny g³oooosss, co wo³a Ciê z zaœwiatóóów.. buuhuuu... *dziewczynka p³ataj¹ca ten jak¿e wysublimowany i zabawny - jej zdaniem, oczywiœcie - figiel w duchu p³aka³a ze œmiechu. Stara³a siê jednak ze wszystkich si³, aby g³os jej brzmia³ przera¿aj¹co i nieludzko. Nie zabrzmia³o to jednak tak, jak chcia³a, aby brzmia³o, gdy¿ ostatnie sylaby pomiesza³y siê z rozbawionym chichotem. No chodŸ, nie zjem Ciê. *ju¿ nie sili³a siê na strasznoœÌ, a jedynie stara³a siê powstrzymaÌ ten jak¿e upiorny chichot, który nie dawa³ siê st³umiÌ.* Wolê okazy bardziej... okaza³e w swej posturze.
*Na powrót z³apa³a goœcia za rêkê i poci¹gnê³a w stronê wejœcia do g³ównej pieczary. Gdy tam ju¿ siê znalaz³y - w czasie nadzwyczaj krótkim - oczom nowej dziewczyny ukaza³a siê niewielkiego wzrostu dziewczynka, której wygl¹d jednym s³owem mo¿na by³o okreœliÌ. A mianowicie 'szarym'. Dziwnie wyp³owia³e bowiem to dziecko mia³o w³osy i oczy szare. Sukienka, podobnie¿ jak ca³a reszta, nie przejawia³a zbytniej kolorowoœci.

[Shane]

SpojrzaÂła na dziewczynkĂŞ.Có¿.Ona nie wyglÂądaÂła wcale bardziej "kolorowo" od niej.Czarny,skĂłrzany i obszarpany na koĂącach pÂłaszcz nie wyglÂądaÂł zbyt wyjÂściowo.Jej wÂłosy wyglÂądaÂły na mocno zniszczone.WidaĂŚ,dawno juÂż pok³óciÂły sie z grzebieniem.Pani Kot wyÂłoniÂła siĂŞ zza rogu i otarÂła siĂŞ ÂłydkĂŞ ShanĂŞ.Ta uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ tylko,jakby sama do siebie i przeniosÂła wzrok na dziewczynkĂŞ -To..to gdzie to w koĂącu jest?  PodrapaÂła sie po gÂłowie rozglÂądajÂąc wokoÂło

[Lena]

'To'? 'To' jest wszêdzie, wszystkie te jaskinie s¹... 'tym'. Je¿eli w³aœnie 'to' mia³aœ na myœli. *Ma³a zlustrowa³a nowoprzyby³¹ odrobinê nachalnym spojrzeniem, od góry do do³u i pokiwa³a znacz¹co g³ow¹, uœmiechaj¹c siê do swych myœli*. Pasujesz. Wiêc tak.. hmm.. tam *machnê³a w niesprecyzowanym kierunku* jest ober¿a "Pod Kulawym Kucykiem". Swoj¹ drog¹ okropna nazwa. Czasami w niej straszy, ale o ile zd¹¿y³am siê zorientowaÌ, to tylko jedna osoba. O, a widzisz te cztery korytarze niczym wskazuj¹ce cztery strony œwiata? Nie widzisz? No przypatrz siê dobrze, widaÌ cieù otworów w œcianie. DotrzeÌ nimi mo¿na do miejsc, gdzie zbieraj¹ siê cz³onkowie frakcji czterech. Chyba. Pewnoœci bowiem nie mam, nigdy tam nie laz³am, bo i po co - wygoniliby mnie zaraz. To tak pokrótce. Oho, s³ychaÌ czyjeœ kroki. To mo¿e ja siê po¿egnaÌ powinnam ju¿.

[Shane]

Dziewczyna wodzi³a wzrokiem po punktach,które ta jej wskazywa³a.Schyli³a siê nieco by uzyskaÌ jej punkt widzenia.W istocie i tak nie nad¹¿a³a za jej 't³umaczeniem'.W skupieniu próbowa³a u³o¿yc sobie plan tego miejsca,po czym z zamyœlenia wyrwa³o j¹ ostatnie zdanie dziewczyny - Kroki? zw¹tpi³a i próbowa³a siê ws³uchaÌ

[Miliean Ithil]

// Nic siĂŞ z sesjÂą nie dzieje - zamykam //